een tijdelijk park in een maisveld – a temporary park in a cornfield
Op de vraag hoe de stad Dorsten een betere verbinding met de rivier de Lippe verkrijgt, werd een tijdelijk park in een maisveld achter de rivierdijk aangelegd, inclusief bar, speelweide, atelier, kinderwerkplaats, een uitzinnige hoeveelheid bloemen en een rijk cultureel programma. Een groot houten paviljoen in de vorm van een lemniscaat stond symbool voor de twee stadshelften die door de rivier gescheiden worden. Het diende als podium, werkplaats en ontspanningsruimte.
How to connect the city of Dorsten with the river Lippe? Half of a cornfield, hidden behind the rive dike, was transformed into a temporary park, including a common, bar, children's workshop, an abundance of flowers and a multitude of acts and programs. A large wooden lemniscate symbolized the two parts of the city on either side of the river, serving as a stage, a workshop and meeting place.
De stad Dorsten, ten noorden van het Ruhrgebied, ligt aan de rivier de Lippe, maar door de hoge dijken en de natuurbeschermingsmaatregelen is het water onbereikbaar geworden. Het waterschap Emscher-Lippe Verband en de gemeente Dorsten vroegen aan Observatorium en Marion Taube hoe een eerste herstel van contact met een klein budget zou kunnen worden gerealiseerd. Tijdens de verkenning van de rivier beklommen we een van die hoge stijle dijken en troffen we een groot maisveld aan, dat omsloten was door vier dijken: het had alles van een privé poldertje, maar deed ook denken aan een voor militaire doeleinden omwald terrein. De spontane gedachte om hier een nederzetting van kunst en cultuur te maken werd de leidraad voor een zomer vol van bouw-, speel- en artistieke activiteit.
Observatorium ontwierp een holle dijk, die in de vorm van een lemniscaat – twee cirkels en een kruising – velerlei gebruik toestond en Marion Taube mobiliseerde half Dorsten en ontwierp een cultureel programma. Voor de kunstenaar Sarah Hildebrandt werd een schrijfhuisje gemaakt; zij kwam op gezette tijden interviewen, fotograferen en schrijven.
De boer werd verleid een deel van het terrein af te staan, de gemeente verleende hand- en spandiensten, een kunstenaar bouwde een kunstwerkplaats voor kinderen, een troep jonge ondernemers installeerde een horecagelegenheid, twee landschapsarchitecten legden een bloementuin aan en vele artiesten uit de omgeving kwamen spelen.
Het werd een park voor alles en iedereen. Al snel ontstond de euforie plots een een wonderlijk oord van vrijheid, frisse lucht, ontspanning en een eindeloze gastvrijheid te bezitten. De stad stond versteld van zijn eigen behoefte hieraan. Al snel ontstond de vraag of het kon blijven. Er kwamen namelijk ± 50.00 bezoekers.
Twee jaar eerder stelde Marion Taube met het cultureel programma Anstiftung zur Stadtentdeckung Dorsten al eerder in staat de eigen verborgen schatten te ontdekken en de burgers te engageren. Ein het einde van Lippepolderpark raakte het niet-bestaande woord Bürgerbiennale in zwang en kondigde de burgemeester de derde burgerbiënnale aan en werden Taube en Observatorium uitgenodigd om in 2018 een park uit de jaren zeventig uit zijn doornroosjesslaap te halen.
Marion Taube, Vorwort aus dem Buch LIPPEPOLDERPARK, Edition Freitaube 2015
Am Anfang lud der Dorstener Stadtbaurat Holger Lohse den LIPPEVERBAND und FREITAUBE in sein Buro.
location: Dorsten - Nordrhein-Westfalen
year:2015
images:
